Arzu Sağır

Benim hikayem

Merhabalar ben Arzu ben samsun da oturuyorum Ortopedik Engelliyim engelliler için ulaşım problemi çok fazla var samsun da toplu taşıma araçları engellilere için hiç uygun değil o yüzden bir yere giderken çok zorlanıyoruz mesela bir engelli çalışıyorsa işe giderken veya herhangi bir yere giderken toplu taşıma araçlarını hiç kullanamıyor çünkü toplu taşıma araçları engelliler için hiç uygun olmadığı için toplu taşıma araçlarını hiç kullanamıyoruz biz engelliler istiyoruz ki toplu taşıma araçları engelliler için uygun olsun ki bizde istediğimiz zaman gideceğimiz yerlere rahatlıkla ve kolay bir şekilde gidebilelim kimseye bağımlı kalmadan her yere kendimiz gidelim istiyoruz.

Aytül Akman

Bazen hayatın herkese eşit davranmadığını düşünüyorum. Vücudumuzdaki her
organ yasam kalitemizi artırmak için bizlere gerekli. Ama ne yazık ki bazılarımız için,
bunu söyleyemiyoruz, onlar yani engelliler karşımızda duruyorlar bize o kadar yakınlar ki ailemizden biri, bir arkadaşımız, bir komşumuz engelli olabilir. Peki, biz onlar için ne yapıyoruz? Sosyal yaşamın içinde olmak onlar için o kadar zor ki.
Diyelim ki bir tekerlekli sandalyeyle evinizden dışarı çıktınız daha kapıyı açar açmaz sorununuz başladı demektir. Eğer apartmanın üst katlarından birinde oturuyorsanız ve asansörünüz yoksa hemen kapıyı kapatmanız gerekiyor aşağıya inemezsiniz. Birileri size yardım etti ve siz sokağa çıkmayı başardınız kaldırımdan yavaşça ilerliyorsunuz, yolun karşısına geçmeye çalışacaksınız genellikle kaldırımlarda sizi düşünüp bir rampa yapmadıkları için yardım istemek zorundasınız.
Otobüse binip bir yere gitmeniz gerekiyor. Durağa kadar gelmeyi başardınız diyelim ama otobüse nasıl bineceksiniz? Basamaklar o kadar yüksek ki bacaklarını kullanabilen insanların bile kocaman bir adım atmaları gerekiyor. Yine yardım istemek zorundasınız.
Şehrin her yanına metro, tramvay hattı yapıyorlar siz yine fazla heveslenmeyeceksiniz
o araçlara ulaşmanız zor. Çünkü yerin metrelerce altına böyle şahane ulaşım araçları yapabilen insanlar sizi düşünüp, biraz daha masraf yapıp her istasyona bir asansör yapmayı akıl edemiyor ne yazık ki.
Ama her şeye rağmen pes etmemek gerekiyor.
Şimdi tanık olduğum bir olayı anlatmak istiyorum. Bir spor salonunda basketbol maçı izlemeye gitmiştim. Maç bittikten sonra sahada farklı bir hareketlenme oldu ve içeriye tekerlekli sandalyeleriyle sporcular girdi. Çok şaşırmıştım böyle bir şeye ilk defa tanık oluyordum. Öyle ya o 3,05m yüksekliğindeki potalara nasıl top atıp basket yapacaklardı ki. Maçı sonuna kadar izledim ve şaşkınlığım bir kat daha arttı. O oyuncularda ki azim ve hırs müthişti. Hem tekerlekli sandalyelerini çok hızlı ve çok çevik kullanmak zorundalar, hem de topa hâkim olmak zorundalar bu o kadar zor bir şey ki. Eğer bir gün sadece bir maçlarını izleyebilseniz eminim hayatınızda çok şeyi değiştirebilirsiz…